31 Mart 2017 Cuma

Sis ve Gece - Ahmet Ümit


Ahmet Ümit okurken beynimdeki çöplükleri boşaltıyorum sanki,o derece bir hafifleme rahatlama hissediyorum.Terapi gibi..Dünyadan koparıyor bambaşka bir hisle,adeta kitabın içindeki polis ben oluyorum.Çünkü hep finali bulmaya odaklıyım,bulamayınca deliriyorum..

Sorgu odalarına girip çıkıyorum,gelen acil telefonlara yetişmeye çalışıyorum bir arabanın içinde giderken,bir umutla ipucu arıyorum,hızla çıkıyorum merdivenleri..Kendime sakladıklarımı biri anlamasın diye de üstün bir çaba içine giriyorum,endişelerim ruhumda titriyor,uykularım delik deşik bazen..Hep bir kovalamaca hep bir hareket içinde olmak sabit bir haldeyken bile,elimde kitap,kitap içinde bir hayatın içinde olmak durmaksızın,soluk soluğa bir telaş,kafamda bitmek bilmeyen sorular,olasılıklar...


Bir sisle kaplı sanki her şey,bir gece gibi karardı ortalık! Hiçbir şey net değil..Lanet olsun bir türlü ulaşamıyorum aradığım cevaba..Oysa o kadar da dikkatliyim,o kadar tecrübeliyim bu işte..Ama hangi detayı kaçırıyorum ki bu iş bu kadar çıkmaza giriyor? 

Mine nerede peki? Nerede bu kız? 

Hiçbir şeyi tahmin edemez duruma geliyor beynim..Onca bilgi topladım,onca olasılık düşündüm ama hiçbiri beni sonuca ulaştırmıyor..Zaman geçtikçe kendimi inandırmaya çalışıyorum kötü sonuca çaresizce..Ama ya değilse?

Bu ikilemler arasında yaşadığım gel-git beni yoruyor,sinirlendiriyor!Bir kitlenme noktasındayım şimdi..Beynim tüm kapıları kapatıyor..Mine nerede? 

Ve hiç ummadığım bir kapı açılıyor aniden,hiç hesap etmediğim,hatta üstünde durmadığım bir detaydı bu oysa!..Hayır olamaz! şaşkınlık,şok,acı,ruhumu kaplayan telaşla isyanım zirve yapıyor..Kalbimdeki acı o zirvede tırmanışa geçiyor..Kendime olan öfkemi nasıl cezalandırmalıyım peki?İşte tam da o anda beynim ta en başından tüm hikayeyi yeniden sahnelerken, zihnimdeki trafik o kapının önünde beni tutsak ediyor!Açamıyorum o kapıyı bir türlü.. 


"N'olur olmasın!" diye çığlıklar attığım içsel yakarışımın gürültüsündeki enkazın altında can çekiştiğim acım beni oracıkta paramparça ediyor! 

Mine!!!.........


*Ahmet Ümit'in yabancı dile çevrilen ilk Türk polisiye romanı ve aynı adla sinemaya aktarılan eseri olması nedeniyle de ayrıcalıklı bir değere sahip.

Keyifli okumalar dilerim

Özlem Bayır

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder